எனது நண்பர்கள் நல்லவர்கள்.
இது என் கதையல்ல.
யாரையோ சொல்வதற்கு பதில் என்னையே சொல்லி இருக்கிறேன்.
கதையின் கரு...
ஏழைகளை அவமதிக்கக் கூடாது என்பதுதான்.
-------
Abu Haashima
என்னவோ தெரியவில்லை...திடீரென்று ஒரு செலவு வந்து விட்டது.
அவசரமாக பத்தாயிரம் ரூபாய் பணம் தேவைப்பட்டது.
அவ்வளவு பணம் புரட்டும் நிலையில் நான் இல்லை.
பணம்தான் என்னிடம் இல்லையே தவிர நிறைய நண்பர்கள் உறவினர்கள் இருந்தார்கள்.
ரொம்ப அன்னியோன்யமாகப் பழகும் சில நண்பர்கள் எப்போதும் என் மனக் கஷ்டங்களை கேட்டு ஆறுதலும் சொல்வார்கள்.
தைரியமான வார்த்தைகளைக் கூறி நம்பிக்கையூட்டுவார்கள்.
அவர்களில் சிலர் வசதிமிக்கவர்கள்.
உறவினர்களிடம் கேட்பதைவிட நண்பர்களிடம் கேட்டுப் பார்ப்போம் என்று நினைத்தேன்.
நிச்சயமாக உதவுவார்கள் என்று நம்பிக்கையோடு சாலமதிடம் கேட்கலாமா என்று யோசித்தேன் .
பத்தாயிரம் கேட்டால் அவன் மனது சங்கடப்படுமோ என நினைத்து
சாலமதிடம் ஐயாயிரமும் இஸ்மாயிலிடம் ஐயாயிரமும் கேட்பது என்று தீர்மானித்தேன்.
வழக்கம்போல் அன்னைக்கு காலையில் வாக்கிங் முடிச்சுட்டு சாயாக்கடை பக்கம் வந்தான் சாலமது.
என்னிடம் எப்போதும்போல் உற்சாகமாக பேசினான். அவன் வீட்டுக்கு கிளம்பும்போது ...